odmiany polimorficzne
Encyklopedia PWN
nieorg. związki manganu z tlenem; mangan występuje w nich na II, III, IV lub VII stopniu utlenienia:
związki ołowiu z tlenem:
politypia
zdolność niektórych substancji do krystalizowania w takich odmianach polimorficznych (polimorfizm), których sieci przestrzenne różnią się między sobą wartością jednej stałej sieciowej (długością jednej krawędzi komórki elementarnej);
[gr.],
kryształ minerału, którego zewn. postać (krystalograficzne postacie) nie odpowiada jego składowi chem. i budowie wewn.;
metoda jakościowego i ilościowego określania składu fazowego ciał polikrystal.
minerał o znanym przedziale temperatury krystalizacji, pozwalający, dzięki obecności w skale, na określenie temperatury krzepnięcia magmy lub lawy, z której ta skała powstała;
